Η σημασία της Επαρχίας Ιντλίμπ και τα Πολλαπλά Μηνύματα που έστειλε η Ουάσινγκτον με τη Επίδειξη Ισχύος που έκανε!
Στη Συρία παίζεται ένα δράμα, το οποίο ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011, τότε που άνθησαν τα άνθη της Αραβικής Ανοιξης, και δυστυχώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στη διάρκεια αυτών των έξι χρόνων έχουν χάσει τη ζωή τους περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι και έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας και σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό περίπου 15.000.000 άνθρωποι.
Όσο για την κατάσταση στη χώρα, στο έδαφος της Συρίας δρουν δεκάδες χιλιάδες ξένοι εγκληματίες, συνήθως υπό το κάλυμμα του «μαχητή του Ισλάμ», τμήματα ξένων στρατών, της Ρωσίας, του Ιράν, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Τουρκίας και άλλων.
Επίσης, σε μια εκτεταμένη περιοχή βόρεια και ανατολικά του ρου του Ευφράτη ποταμού δρα και ένας στρατός περίπου 60.000 ανδρών και γυναικών, υπό το όνομα Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, που έχει ραχοκοκαλιά τους Κούρδους (YPG) και κατέχει περίπου το 25% του εδάφους της χώρας.
Χονδρικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ένα τέταρτο της επικράτειας της Συρίας το ελέγχει ο στρατός της χώρας -συνεπικουρούμενος από τη Ρωσία και το Ιράν-, το ένα τέταρτο οι Κούρδοι -συνεπικουρούμενοι από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τη Συρία-, το ένα τέταρτο το Ι.Κ. και το υπόλοιπο ο λεγόμενος Ελεύθερος Συριακός Στρατός, μαζί με ομάδες σκληρών τρομοκρατών (παρακλάδια της Αλ Κάιντα, που υποστηρίζονται από την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές χώρες και παράγοντες).
Η κατάσταση αυτή έχει δυναμική αλλαγής, με το Ι.Κ. να υποχωρεί. Τα εδάφη που πιθανόν θα χάσει το Ι.Κ., εκείνα που είναι βόρεια και ανατολικά του ρου του Ευφράτη, θα τα ελέγξουν οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας και θα είναι υπό την επιρροή των ΗΠΑ.
Σημειωτέον ότι στις περιοχές αυτές υπάρχουν και τα σημαντικότερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Συρίας.
Τα υπόλοιπα εδάφη θα είναι υπό τον έλεγχο της Συρίας, ενώ σε ορισμένες από τις περιοχές που ελέγχουν σήμερα η αντιπολίτευση και οι ισλαμιστές τρομοκράτες είναι πιθανόν να αναγνωριστεί ειδικό καθεστώς αυτοδιοίκησης.
Μέχρι προχθές ερωτηματικό αποτελούσε η τύχη της επαρχίας Ιντλίμπ, που συνορεύει με τον νομό Αντιόχειας, της Τουρκίας, την οποία κατέχουν ακραία ισλαμιστικά στοιχεία και τρομοκράτες, που βρίσκονται μάλιστα σε απόσταση βολής από τη βάση Χμέιμν, την οποία διατηρούν οι Ρώσοι κοντά στη Λατάκια.
Οι επόμενοι στόχοι του Ασαντ και των Ρώσων ήταν η απελευθέρωση της επαρχίας Ιντλίμπ και η απόκτηση πρόσβασης στην πετρελαιοφόρο περιοχή της Ντερ εζ Ζορ, στην οποία κρατούν έναν πανταχόθεν αποκλεισμένο θύλακα οι Σύροι με νύχια και με δόντια.
Αν λοιπόν αρχίσουμε να προσεγγίζουμε την υπόθεση του βομβαρδισμού, με πυραύλους των ΗΠΑ, και αν αναζητήσουμε τα κίνητρα, θα δούμε ότι ο στόχος, πέραν του ότι ο Τραμπ ήθελε να αποτινάξει από πάνω του το στίγμα της «ειδικής σχέσης» με τον Πούτιν και τη Ρωσία, ήταν ο εξής: Αποτροπή απελευθέρωσης της επαρχίας Ιντλίμπ από Συρία – Ρωσία και αποτροπή διεξαγωγής επιχείρησης για διάσπαση του αποκλεισμού και έλεγχο της περιοχής Ντερ εζ Ζορ.
Αυτά σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Σε πολιτικό επίπεδο, οι ΗΠΑ έδειξαν ποιος κάνει «κουμάντο» στην περιοχή, ταρακούνησαν τον Ασαντ, που ένιωθε πολύ ισχυροποιημένος εσχάτως, έδωσαν ένα ισχυρό μήνυμα στο Ιράν, η παρουσία του οποίου στην περιοχή ενοχλεί και συνάμα αποτελεί και στρατηγικού χαρακτήρα απειλή για το Ισραήλ.
Δεν έχουμε χώρο για να αναφερθούμε στις ενδεχόμενες αντιδράσεις της Ρωσίας….Στο επόμενο άρθρο…