Απάντηση στον Μητροπολίτη Δημητριάδος – και όχι μόνο
Με αφορμή πρόσφατες, φιλομεταναστευτικές δηλώσεις του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνατίου, όπου ο τελευταίος τολμάει να κρίνει ως μη Έλληνα και μη Χριστιανό (!) όποιον «αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες», σημειώνω ορισμένες σκέψεις.
Σεβασμιώτατε, κι εσύ και όλοι όσοι χρησιμοποιείτε την ελλαδική Εκκλησία και τη θέση σας σ΄ αυτήν, για ρόλους όχι μόνο άσχετους με την αποστολή Της αλλά και συνάδοντες με τους σχεδιασμούς της διεθνούς Μαφίας, θα έπρεπε να ντρέπεστε.
Αντί να τρέχετε πίσω από κάθε κέλευσμα της πολιτικής εξουσίας, η οποία με τη σειρά της υπηρετεί τα ξένα της αφεντικά, θα έπρεπε να πάρετε μια θέση κοντά στον ελληνικό λαό που ιδίως σήμερα δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως. Λαό πτωχευμένο υλικά και πνευματικά, λαό που δεν έχει από πού να πιαστεί τη στιγμή που αμφισβητείται το ύστατο δικαίωμά του, για μια πατρίδα δική του.
Δεν είπατε λέξη για την ληστεία που γίνεται από δεκαετίας σε βάρος της Ελλάδας από τα διεθνή καρτέλ συμφερόντων.
Ψελλίσατε λίγα -και αργά, μετά τη λαϊκή πίεση- για την προδοσία της Μακεδονίας από τα κνώδαλα της προηγούμενης Κυβέρνησης. Δεν λέτε και τώρα τίποτε για το δικαίωμα του Έλληνα σε μια ασφαλή και ελληνική χώρα, αντάξια εκείνων που χύσανε το αίμα τους για την (όποια) ελευθερία μας.
Αντιθέτως, τώρα βγαίνετε να αμφισβητήσετε το δικαίωμά μας αυτό και να πείτε ότι ««στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ο Χριστός σήμερα. Αυτόν τον Χριστό διδάσκουμε. Θα είμαστε υπόλογοι αν δεν τον υποδεχτούμε»!!!
Σεβασμιώτατε, αφού δεν έχεις το ακαταλόγιστο, δεν μπορώ παρά να διαβάσω στις δηλώσεις αυτές μια συνειδητή ταύτιση με τους εχθρούς του ελληνικού λαού. Μόνον έτσι ερμηνεύεται η μεταμφίεση ενός διεθνούς πολιτικού ζητήματος σε «ανθρωπιστικό» (και …χριστιανικό καθήκον).
Και για να τελειώνουμε: η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν στρέφεται κατά της παράνομης μετανάστευσης γιατί έχει κάτι εναντίον κάποιων προσώπων, μουσουλμάνων ή μη.
Θέλει απλώς να διατηρήσει ο τόπος μας τον χαρακτήρα που κράτησε επί χιλιετίες, η δε κοινωνία να μην απωλέσει ό,τι απέμεινε από την συνοχή και την λειτουργικότητά της.
Να αναφέρω χιλιάδες ονόματα κληρικών που τίμησαν το ράσο και την ελληνική τους καταγωγή συγχρόνως; Προφανώς περιττεύει.
Το «νηστικό παιδί» στο οποίο αναφέρεσαι, θα το φροντίσει ο Έλληνας ως άνθρωπος, όμως την πείνα ή την δυστυχία της υφηλίου δεν μπορεί να την σβήσει, γιαυτό και δεν τη θέλει στην πόρτα του.
Αν εσύ νιώθεις ευθύνη για κάθε άνθρωπο, σε πληροφορώ ότι ο Τρίτος Κόσμος είναι γεμάτος από τέτοια παιδιά, που δεν κατάφεραν να έρθουν στην Ελλάδα, είναι αυτός λόγος να μείνουν στην πείνα;
Ουδείς σε εμποδίζει να αφήσεις εδώ τον δεσποτικό μισθό σου (που εμείς καταβάλουμε) και να πας να τα φροντίσεις εκεί, όπως άλλωστε κάνουν ήδη τόσοι κληρικοί μας. Εδώ χρειαζόμαστε ηγετική παρρησία για την ελληνική επιβίωση, όχι μεταφυσικές δικαιολογίες για τη νεοταξίτικη ατζέντα.
Κώστας Καραΐσκος, Κομοτηνή
Παράταξη Πολιτών «Σπάρτακος»