Στις 15 Ιουνίου 2004, o Επισμηναγός Κωνσταντίνος Καραθάνος και ο Υποσμηναγός Εμμανουήλ Σεβαστάκης έχασαν τη ζωή τους, όταν το αεροσκάφος F-4 της 338 Μοίρας της 117 Πτέρυγα Μάχης, συνετρίβη στην ορεινή περιοχή Κελάρια Παρνασσού, ενώ βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή.
Βιογραφικό Σημείωμα
Γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1969 στην Μεγάλη Χώρα.
Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων στις 14 Σεπτεμβρίου 1987 και αποφοίτησε στις 31 Μαΐου 1991 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού.
Στις 3 Ιουνίου 1991 τοποθετήθηκε στην 120 ΠΕΑ για την εκπαίδευση του στη Βασική , Προκεχωρημένη και τέλος Επιχειρησιακή του εκπαίδευση ως Ιπτάμενος σε αεροσκάφη Τ-37 και Τ-2 αντίστοιχα.
Αφού περάτωσε με επιτυχία τα στάδια της εκπαίδευσής του τοποθετήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1992 στην 117ΠΜ/ΣΜΕΤ για την εκπαίδευσή του ως Συγκυβερνήτης α/φων F-4E.
τις 1 Ιουνίου 1993 τοποθετείται στην 117ΠΜ/338Μ με τα καθήκοντα Συγκυβερνήτη α/φων F-4E.
Στις 19 Αυγούστου 1996 τοποθετείται και πάλι στο ΣΜΕΤ/117ΠΜ αυτή τη φορά για την εκπαίδευσή του στα καθήκοντα του Κυβερνήτη α /φων F-4E όπου περατώνει με επιτυχία και αυτό το στάδιο της καριέρας του, επιστρέφοντας στη Μοίρα.
Τέλος στις 31 Μαΐου 2002 τοποθετείται στην 117Π/ΕΠΙΤ με τα καθήκοντα του Αξιωματικού Τυποποίησης .
Ο Επισμηναγός (Ι) Καραθάνος Κωνσταντίνος μέχρι την στιγμή του ατυχήματος είχε συνολική πτητική εμπειρία 1.888 ωρών εκ των οποίων οι 1.656 στα F-4E (384 ως Συγκυβερνήτης και 1.272 ως Κυβερνήτης).
Ήταν Αρχηγός Μοίρας Α/Φ, Εκπαιδευτής Πτήσεων, Δοκιμαστής Αέρος Α/Φ F-4E, Εκπαιδευτής CRM/ORM.
Είχε περατώσει όλα τα στάδια εκπαίδευσης ως Ιπτάμενος με χαρακτηριστική άνεση καταλαμβάνοντας εξαιρετικά θετικά σχόλια για την επαγγελματική του κατάρτιση την τυποποίηση και τις πτητικές του ικανότητες.
Στις 15 Ιουνίου 2004 ενώ βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή υπεραυξημένου κινδύνου κατέπεσε και συνετρίβει στην ορεινή περιοχή Κελάρια Παρνασσού, με αεροσκάφος F-4 στο οποίο επέβαινε μαζί με τον Υποσμηναγό (Ι) Σεβαστάκη Εμμανουήλ.
Ο Επισμηναγός (Ι) Καραθάνος Κωνσταντίνος ήταν έγγαμος με δύο παιδιά
Γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1977 στη Νίκαια και μεγάλωσε στον Ασπρόπυργο.
Υιός του Ιωάννη και της Θεοδοσίας Σεβαστάκη και δεύτερος από τα τέσσερα αγόρια της οικογένειας. Από μικρός ξεχώριζε ανάμεσα στ’αδέρφια του και των συμμαθητών του λόγω των υψηλών του επιδόσεων τόσο στο σχολείο όσο και στον αθλητισμό.
Αριστούχος σε όλες τις τάξεις του σχολείου, δεν ήταν λίγες οι φορές που κράτησε την Ελληνική σημαία στις παρελάσεις των εθνικών εορτών. Αρωγός του σε αυτήν την προσπάθεια, το όνειρο του να γίνει μια μέρα πιλότος μαχητικού αεροσκάφους.
Το 1995 και το 1996 χρίζεται πανελλήνιος πρωταθλητής στο JUDO και κατόπιν των πανελλαδικών εξετάσεων γίνεται δεκτός στην Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών.
Ο Μανώλης όμως, πιστός στο όνειρό του, δεν ακολουθεί την πορεία του αθλητή και καταφέρνει στις 25 Σεπτεμβρίου του 1996 να εισαχθεί στην Σχολή Ικάρων.
Κατά την διάρκεια της σχολής ήταν αρχηγός της ομάδας στίβου και είχε βγει 2ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Σχολών Ικάρων.
Το 2000 ορκίζεται Ιπτάμενος Ανθυποσμηναγός και κατόπιν σειράς εκπαιδεύσεων, τον Οκτώβριο του 2001, μετατίθεται αρχικά στα C-47 στην 113 Π.Μ Θεσσαλονίκης.
Ο Μανώλης όμως δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του τα μαχητικά που ήταν και ο μόνος λόγος που πήγε στην Σχολή Ικάρων. Ζητά αρκετές φορές να μετατεθεί σε πολεμική μοίρα και τελικά τον Αύγουστο του 2003 τοποθετείται στα F-4 PHANTOM II της 117 Π.Μ στην 339 Μοίρα Αναχαίτησης Παντός Καιρού στην Ανδραβίδα.
Έχοντας πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο προσπαθεί να φανεί αντάξιος τον προσδοκιών της πατρίδας παρακολουθώντας ανελλιπώς την εκπαίδευση και διαβάζοντας ατελείωτες ώρες στο σπίτι. Προσπαθεί να γίνει ο καλλίτερος και παράλληλα κάνει σχέδια για να φτιάξει την δική του οικογένεια.
Η Μοίρα όμως αποφάσισε να φανερώσει τα σχέδιά της.
Την 15η Ιουνίου του 2004 ενώ ήταν συγκυβερνήτης με κυβερνήτη τον Επισμηναγό (Ι) Καραθάνο Κωνσταντίνο, το αεροσκάφος τους συγκρούστηκε στον Παρνασσό βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειές τους και σύσσωμη την Πολεμική Αεροπορία.
Εμείς που μένουμε πίσω δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μανώλη και τον Κώστα.
Με την σκέψη τους θα κοιμόμαστε και με την σκέψη τους θα ξυπνάμε.
Έχοντας πίστη Στον Θεό, ξέρουμε ότι μας κοιτούν από ψηλά, απολαμβάνοντας όλα αυτά που η ζώη τόσο τραγικά και άδικα τους στέρησε.Θα είναι για πάντα στην μνήμη μας και στην καρδιά μας
Το αεροσκάφος είχε απογειωθεί μαζί με άλλα δύο όμοιου τύπου από την Ανδραβίδα για εκτέλεση άσκησης αναχαιτίσεως. H πτώση έγινε υπό άγνωστες συνθήκες. Το αεροσκάφος δεν ανέφερε κανένα πρόβλημα πριν να εξαφανιστεί από τα ραντάρ, γεγονός που πιθανώς ερμηνεύεται ως ακαριαία πτώση από πολύ χαμηλό ύψος, η οποία δεν άφησε στους χειριστές κανένα χρόνο αντίδρασης.
Σύμφωνα με πηγές της Π.Α., η τραγική αυτή εξέλιξη πιθανώς οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος, αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί και μηχανικό αίτιο.
Τα αίτια
Η διερεύνηση του θέματος θα είναι πάντως ιδιαίτερα δύσκολη καθώς το αεροσκάφος προσέκρουσε με τεράστια ορμή και κυριολεκτικά διαλύθηκε. Το αεροσκάφος, με έτος κατασκευής το 1978, ήταν ένα από τα έξι πλήρως εκσυγχρονισμένα αυτού του τύπου τα οποία έχουν πρόσφατα τεθεί σε επιχειρησιακή ετοιμότητα από την Π.Α., η οποία έχει μέχρι στιγμής παραλάβει 24 τέτοια εκσυγχρονισθέντα αεροσκάφη, ενώ, το σχετικό πρόγραμμα περιλαμβάνει συνολικά 38